saua

simpelweg

stoppen doe ik niet

ik ben opnieuw mijn eigen enige aanwezige

gedreven beweeg ik naar boven wanneer de overgang zal komen weet ik niet, precies

ik lees het land dat langzaam oprijst

het besef, net buiten bereik. saua

ik stap door de pas tussen gedachten naar beneden en buitel

vanzelf valt mijn voet voor me en voor me

en voor me uit ontstaan obstakels

wanneer ik stuit op ruggen van renners

even leun op wat lijkt op zekerheid

een voor een glijden we uit de tijd

verglijdt

wanneer ik in de diepte kijk

bewustzijn van de mogelijkheid ergens aan de randen van mijn brein komt langzaam in het zicht

het eerste checkpunt.

een vluchtig oog van het pad met het kantelen van mijn hand: 5 minuten

het kan.